Þórbergur Þórðarson ritaði eitt sinn eftirfarandi um hátíðirnar: “Snorri Sturluson segir í Heimskringlu að Hákon konungur Aðalsteinsfóstri, sem var alinn upp í Englandi, hafi verið vel kristinn þegar hann kom til ríkis í Noregi, en orðið að fara leynt með það, af því að Norðmenn voru flestir rammheiðnir. Talið er, að fyrsta spor hans í þá átt að koma á kristinni trú hafi verið það, að hann setti í lög, að heiðnir menn skyldu halda jól á sama tíma og kristnir menn, þ. e. 25. desember,en áður hófust jól heiðinna manna á höggunótt þ.e. miðsvetrarnótt, aðfaranótt fyrsta dags þorra, og stóðu þau í þrjár nætur. Af þessu er auðsætt, að orðið jól var upphaflega nafn á miðsvetrarblóti heiðinna manna, og að nafnið á sér heiðnar rætur. Á þessari heiðnu hátíð streymdu menn til hofanna, og þá var blótað hrossum og öðrum fórnardýrum. Blóð fórnardýranna var látið í sérstaka skál eða bolla, sem hlautbolli nefndist, og þaðan var því stökt um hið allra helgasta í hofinu með þar til gerðum teini, er hlautteinn var kallaður, blóðið sjálft var kallað hlaut. Það var trúa manna, að blóðið gufaði þaðan upp til goðanna og kæmi þeim í gott skap.”
Ruxpin (Jónas Þór Guðmundsson) hefur verið viðriðinn íslenska raftónlist í nær 15 ár og hefur gefið út sex breiðskífur, þá síðustu Where Do We Float From Here? sem kom út árið 2010 á hinni bandarísku útgáfu n5MD. Hann hefur endurhljóðblandað fjölmargar íslenskar, sem og erlendar, hljómsveitir og ber þar helst að nefna MúM, Worm is Green, Intex System, Alka og Dalot. Nú á síðasta ári notaði hinn heimsþekkti plötuþeytir James Zabiela tvö lög eftir Ruxpin á safndisknum The Master Series Part 15, sem kom út á Renaissance. Hann matriðir handa okkur jólalagið Paul McCartney, hugljúft rafpopp með fösuðum sleðabjöllum.